Muzyka karnatyczna | RASIKATVAM | Sangeetha Sivakumar | T.M. Krishna | RK Shriramkumar | K Arun Prakash
Czy jest na to w ogóle nazwa?
Widziałem to pytanie, które wyjaśnia dlaczego ale chciałbym wiedzieć, czy jest na to nazwa. Powiązane pytanie wspomina super zdeformowany ale pomyślałem, że jest japońska nazwa, jeśli jest coś.
Robią to w wielu anime (i mandze) i jest to używane z postacią, która jest zawstydzona, czasami dzieje się tak, gdy są zmęczeni, zirytowani lub zdezorientowani.
Przypomina mi chibi, ale jest jeszcze prostsze i nie sprawia, że wyglądają jak wersje dla dzieci.
Z Fullmetal Alchemist: Brotherhood:
Tak zwane „proste tło” jest zasadniczo montażem określonego krajobrazu mentalnego. Czasami określane jako „kouka haike” ( , podświetlany efekt tła) lub „kouka back” ( , podświetlony . efekt z powrotem), nawiązując do prostego efektu tła.
Poszczególne wiersze sceny to prawdopodobnie jakiś wariant słowa „taresen” ( ) oznaczającego „kapiące linie”. Czasami jest również ogólnie określany jako „tatesen” ( ) lub „pionowe linie”.
Oba odnoszą się do przedstawienia równoległych pionowych linii (czasem falistych lub nierównych, aby przedstawić stan przygnębienia) w tle lub na twarzy określonej postaci. Linie zazwyczaj o ciemnoniebieskim lub fioletowym odcieniu (mogą się różnić w zależności od artysty i kontekstu) są indeksowane, aby wyrazić, między innymi negatywnymi uczuciami, jak dana postać lub scena czuje się przygnębiona, smutna, zniesmaczona lub udręczona.
Termin ten prawdopodobnie pochodzi od , odnosząc się do tego, jak „kapią” emocje sceny lub postaci.
- Świetna odpowiedź, ale wydaje mi się, że plakat odnosi się do uproszczonych wyrazów twarzy, takich jak wyłupiaste oczy (jak widać na przykładzie), X dla oczu, przesadne usta itd., A nie tło. Czy możesz to rozwinąć?
We wszystkich odniesieniach artystów i źródłach, których użyłem do rysowania mangi, nigdy nie znalazłem standardowej nazwy stylu. Czasami widziałem to jako deformację, z super-deformacją chibi na końcu spektrum.
Częściej widziałem to jako po prostu przesadę, ponieważ wyolbrzymia rysy twarzy i język ciała, aby podkreślić przedstawione emocje.
