Anonim

Love Dont Change - Jeremih (Lyrics)

Pamiętam tylko, że była tam dziewczyna jeżdżąca na hulajnodze / rowerze i była świadkiem, jak dzieci zeskakują z dachu, aby zobaczyć, kto może zbliżyć się do ziemi, a tuż przed tym, jak uderzą w ziemię, zatrzymują się i zawisają. Nie pamiętam nic innego; to było około 8-10 lat temu.

To brzmi jak odcinek „Poza” antologii The Animatrix.

Scenariusz i reżyseria „Beyond” jest K ji Morimoto. Podąża za nastolatką Yoko (Hedy Burress), która szuka swojego kota Yuki. Pytając w okolicy, orientacyjnie gdzieś w Japonii, spotyka kilku młodszych chłopców. Jeden z nich mówi jej, że Yuki jest w „nawiedzonym domu” i zaprasza ją do obejrzenia go.

Dzieci natknęły się na połączenie anomalii w starym, zrujnowanym budynku. Nauczyli się wykorzystywać tę usterkę w Matrixie dla własnej przyjemności, w kilku obszarach, które wydają się przeciwstawiać fizyce świata rzeczywistego: szklane butelki ponownie składają się po rozbiciu, deszcz pada ze słonecznego nieba, rozbite żarówki migoczą na chwilę (podczas których wydają się nienaruszone), drzwi, które otwierają się w nieskończoną ciemną pustkę, cienie, które nie są zgodne z ich fizycznym pochodzeniem, oraz gołębia pióro, które szybko obraca się w powietrzu. W środku zrujnowanego budynku znajduje się duża otwarta przestrzeń, na której na zmianę skaczą z wysokiego punktu i spadają na ziemię, ale w jakiś sposób zatrzymują się o kilka cali przed uderzeniem. To jest zabawne i wydaje się, że nie przeszkadza im wrodzona dziwność tego miejsca.

Tutaj jest na YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=tBJe53IA9DE