Anonim

[DES] - Nigdy nie bądź taki jak ty, poseł do PE

Czytałem gdzieś, że studia anime zajmują się animacją, a następnie nagrywaniem głosu. Podczas gdy w zachodniej animacji wstępnie nagrywają głos przed wykonaniem animacji, aby dokładnie narysować ruchy warg postaci przez aktorów głosowych.

Zastanawiam się, czy to nadal prawda i czy istnieją prace z anime, które wykorzystują podejście zachodnie? Słyszałem, że Natsuyuki Rendezvous wstępnie nagrał swój głos przed rozpoczęciem animacji.

1
  • Jeśli oglądasz Sore ga Seiyuu! będziesz prawie wiedział, co się stanie, kiedy zrobią nagranie

Według posta Washi z 2011 roku zatytułowanego „Produkcja anime - szczegółowy przewodnik po tym, jak powstaje anime i jaki jest talent!”, Cała praca z głosem i nagrywanie dźwięku odbywa się w postprodukcji. Procesy te są kompilowane ze studiów takich jak Sunrise, Production I.G., AIC itp.

Czytałem o niektórych produkcjach, w których niektóre animacje (uproszczone animacje makiet scenorysów) są używane z aktorami głosowymi. Nie jestem pewien, czy faktycznie tam nagrywają, czy też jest to wykorzystywane jako część procesu twórczego. Jednak Wikipedia Voice Acting w Japonii zauważa, że:

Rola aktora głosowego w anime polega na czytaniu linii przed zakończeniem produkcji. W Japonii linie są zwykle wykonywane przed zakończeniem anime. Następnie artysta wciąga każdą ekspresję do tonacji czytających ją aktorów głosowych. Jest to najpopularniejszy sposób nagrywania wstępnego w Japonii.

Ale fragment nie jest cytowany.

Dodatkowo aktorzy głosowi są opłacani za kawałek pracy, niezależnie od liczby linii lub czasu trwania sesji, więc logistycznie łatwiej jest zrobić to wszystko za jednym razem, zamiast być bliżej produkcji rzeczywistej animacji. Kiedy animacja jest (w większości) gotowa, aktorstwo głosowe i inżynieria dźwięku mogą być wykonane za jednym razem.

1
  • Dodając do tego, słyszałem to samo: że japońscy aktorzy głosowi nagrywają swoje linie przed zakończeniem animacji i często robią to razem (w przeciwieństwie do angielskich aktorów dubowych, którzy zwykle pracują samotnie, a ich mowa musi pasować do klapek ust). Przeczytałem go jednak na czyimś blogu i nie ma cytatu, ale spróbuję sprawdzić, czy uda mi się go znaleźć (od nich lub gdzie indziej).